Saya pergi dulu, M.R.A

Tak sangka buat diri ini.. Aku bertemu juga dengan dirinya sebelum berangkat pergi. Maaf kan saya.. Saya jujur nampak awak.. Saya nampak awak berlari dan saya berusaha lari.. Tapi kawan saya yang berhenti memangggil saya.. AHHHH! saya kalah lagi dengan awak. Saya memang tak akan mampu nak larikan diri awak.. Apa takdirnya ini? Kenapa mesti saya jumpa awak pada ketika ini. Bukan kerana benci tapi kerana saya tahu tiap kali saya tengok muka awak, saya pasti akan kecewa dan menangis.

Awak,
betapa sayangkan awak. Sampai hari ni pun saya tak mampu nak lupakan perasaan kat awak. Awak memang kawan saya dan awak cinta pertama saya. Awak, kenapa dulu saya berharap awak yang terakhir buat saya sedangkan ia tak akan mungkin terjadi. Kenapa saya ego. Kenapa saya ego sangat. Saya cuba nak larikan diri saya dari awak sedangkan awak memanggil saya untuk berkawan dengan saya supaya saya tidak terlalu malu dengan apa yang dah jadi antara kita. Tapi.... saya tak kuat seperti apa yang saya katakan. Air mata saya mudah je jatuh kerana awak.. Kenapa? Kenapa?

Saya dah usaha untuk cuba yang terbaik untuk awak. Walaupun ianya sakit.. Saya cuba lupakan perasaan saya pada awak, tapi saya punya perasaan. Saya ada hati dan perasaan. Tak mungkin saya akan lupa awak sekelip mata saja seperti apa yang awak minta.. Awak, saya minta maaf sebab buat awak kecil hati pada saya. Saya tahu awak mesti terasa bila awak nampak saya lihat awak dan terus je nak lari. Tapi awak pura pura tak tahu. Saya yakin awak nampak segalanya. Bukan niat saya nak buat awak macam tu.. Tapi saya tak sanggup nak tahan air mata saya tengok awak..

Sungguh, saya rindu kat awak. Saya nak bercakap dengan awak. Tapi lidah saya kelu. Yang hanya saya mampu buat ialah melihat wajah awak sepuasnya dan tersenyum pada awak dengan harapan awak membalas senyuman saya. Saya tatap wajah awak.. Kenapa? Kenapa awak dah tak macam dulu? Ada yang buat awak kecewakah? Kenapa awak kurus? Kenapa muka awak pucat lesu..? Kenapa? Awak tak bermaya? Semua tu saya nak tanya awak. Saya nak awak jawab semua tu. Kenapa wak? Jawab lah kenapa? Tapi... soalan itu sekadar terkunci di hati saya..

Saya rindu awak yang dulu.. Awak yang tak lah kurus kering tu.. Awak yang gembira. Awak yang sporting. Awak yang annoying. Awak yang selalu nak gelakkan saya. Awak yang nakal. Awak yang aktif, semangat, bertanggungkawab. Rambut awak tu pun! Kenapa awak rosakkan?? Nak jadi KPOP ke? ISHHH... Saya suka awak yang seadanya. Saya jatuh cinta kat awak yang original. Saya sayangkan awak sebab ia takdir yang Allah tetapkan untuk saya. Awak ingat saya heran sangat ke kat awak? Nak sangat suka kat awak? Tak.... Awak kan kawan baik saya, so saya tahu penghujung cerita ini saya tak akan dapat miliki awak pun.

Awak, kalau saya ada jodoh dengan awak untuk jumpa balik.. Saya harap sangat benda ni jadi.. Saya harap  awak tak lupa saya.. Ingat nama ini. NUR ANIS NABILA BINTI ABDUL HADI.. ingat ni dalam ingatan awak. Saya tahu lah awak tu cepat lupa, tapi semua pasal saya, awak jangan pernah lupa tau! Kalau kita jumpa balik, awak sambut lah huluran HYE saya.. Jangan pulak awak kata "Kita kenal ke?" Memang kena lah awak time tu! HAHAHA

wah! dah lama tak gurau gurau dengan awak. Say teringat awak cuit hidung saya sebab bising sangat.. bergetar tangan saya.. Awak gelak sakan time tu..Awak comel sangat . Awak memang annoying tau! -.-' HAHAHA AHH! menyesal nya saya lepaskan awak semalam.. Saya nak kejar awak dari pergi tapi.... Kaki saya tak mampu melangkah... Shatul and faziera seperti faham apa yang melanda hati saya ketika itu. Shatul peluk saya dan Faziera cuba buat saya ketawa. Saya tahu mereka berusaha untuk buat saya gembira. Hanya Allah yang tahu betapa sakitnya hati saya lihat awak pergi.. Renungan mata awak yang terakhir hanya saya pandang sepi dan awak terus tersenyum pada saya.. Alangkah seronoknya jika masa itu boleh berhenti. Tapi tak mungkin kann.. Dan sekarang awak telah pun pergi.........

Awak..
Awak jaga diri elok elok. Jangan lah kerja sampai lupa makan minum.. Lupa kesihatan tu... Please.. Saya tahu balik nanti saya nak tengok awak yang yang telah buat saya jatuh cinta dulu. I want you back to your own life.. Jangan sedih sedih sebab kalau awak sedih, saya mesti sedih.. makan yang banyak ye..
benarkan saya terus mencintai awak..dan saya mohon awak menjaga separuh jiwa saya yang telah awak bawa pergi tu.. Ya.. Tolong yaa...

"Selamat tinggal awak... Semoga Allah menemukan kita sekali lagi... Anis sayang awak, MRA... "